چو چو (Chow Chow)
تاریخچه
منشاء نژاد چو چو چین است و نام آن در زبان چینی به معنی خوب خوب یا خیلی خوب
می باشد. مغول ها در گذشته از گوشت آن به به عنوان غذا و از پوست آن براي تهیه لباس
استفاده اس میکردند. همچنین از آن ها به عنوان سگ نگهبان و نیز براي بارکشی استفاده می شده است.

 خصوصیات ظاهري
از نظر اندام، متناسب و متوازن بوده، رفتاري غرورآمیز و متکبرانه دارد. با وفا و در عین حال

گوشه گیر میباشد و داراي زبانی با قسمت پشتی آبی رنگ است. سگی فعال و جمع و جور است به 

طوري که به نظر میآید در یک چارچوب خاصی بسته شده است . دم بالاتر از پشت حیوان
نگه داشته می شود.

رنگ
کاملاً به رنگ سیاه، قرمز، آبی، حنایی، کرم رنگ یا سفید سایه دار بوده ولی لکه دار و خالدار
نمی باشد. قسمت پایینی دم و پشت رانها در غالب اوقات رنگ روشنی دارد.

پوشش خارجی
پوشش خارجی متراکم و صاف بوده، از نظر ساختار زبر است ولی پوشش داخلی کاملاً نرم
می باشد.

سر و جمجمه
جمجمه پهن و عریض بوده، داراي برجستگی صورتی کوچکی است. پوزه از نظر اندازه متوسط
 بوده، از سمت چشم ها تا نوك پوزه پهن میشود. بینی بزرگ، پهن و سیاه و نوك بینی کم رنگ است.
در تمام رنگها، بینی سیاه رنگ ترجیح داده میشود

چشم ها

کوچک، تیره و بادامی شکل میباشند (در سگهاي آبی یا حنایی، رنگ روشن میباشد.)

گوش ها

دور از هم و در بالاي چشمها و به سمت جلو قرار دارند. گوشها کوچک و باریک بوده، داراي
نوك گرد میباشند و اغلب به صورت برافراشته و راست نگهداشته میشود

خانه